Ακατάσχετη λογοδιάρροια
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Απειλή είναι να βγάλει φιρμάνι η Δ.Ε.Η πως ρεύμα πάπαλα και καμέτε τα κουμάντα σας. Παρείτε κεράκια, σπαρματσέτα, τσακμακόπετρες, σπίρτα και κόψτε το σβέρκο σας. Απειλή είναι να αμολήσει τελάλη η Υπηρεσία Ύδατος πως νερό γιόκ και βολευτείτε με τα ούρα σας μέρχι νεωτέρας και στο μπούτσο μας λέλουδα. Απειλή είναι να βγουν οι νοσοκομειακοί γιατροί και νοσοκόμοι και να σου πουν " από αύριο κλείνουν τα μαγαζά κι όποιος αρρωστήσει ας κάμει τεμενάδες μπας και τονε λυπηθεί ο Άγιος ο Πέτρος. Αλλά, ρε μάστορα, να απειλούν τα πουλημένα τσάνελε πως θα πάψουν να μεταδίδουν ειδήσεις, εάν και εφόσον η κυβέρνηση και τα λοιπά, αυτό αν μη τι άλλο συνιστά ευλογία ναούμ. Στο καλό κι αλάργα, χατζατζάρηδες...

Βλάμη μου, διάγουμε καιρούς μυστήριους και άκρως σκοτεινούς, παρότι έχουμε μία απ' τις πιο φωτεινές χώρες στον πλανήτη Γη, χωρίς τους ανθρώπους πάντα. Και σε τοιoύτους καιρούς απόγνωσης και παροξυσμού αποζητά ο πάσα εις, μαντάμ, να βρει άμεσα λύσεις, οι οποίες δεν είναι κοινή μανιέρα για όλον το ντουνιά, αλλά συνιστούν ρωσική ρουλέτα. Το πρόβλημα ξεκινάει όταν για ένα φλέγον ζήτημα που σου τσουρουφλίζει τον κόκκυγα, έχεις σκεφτεί κάτι ως λύση, το οποίο ωστόσο δεν το επιβεβαιώνεις με καμιά αντίστοιχη προϋπάρχουσα κίνηση από κανέναν, πουθενά. Και, πλήρης αμφιβολιών, πας, το ταγάρι, και ενεργείς βάσει πεπατημένων της κοινής λογικής -μη χέσω- και τσιμπάς ένα αρχίδι παραμάσχαλα ασούμ. Παρεμπιπτόντως, τα ταγάρια είναι για να βάνουμε μέσα κάνα ψωμοτύρι, τίποτα ελίτσες, κάνα δεύτερο ζευγάρι κάλτσες, κανα βρακί, καπότες, τίποτα παλιοψιλά, αλλά τα ταγάρια δεν είναι επ' ουδενί απ' τη φύση τους πλασμένα για να πορπατάνε στα δυο, πολλώ δε μάλλον να χωράνε και σε εκλογικό παραβάν, αν τη σακουλεύεσαι, μαντάμ, τη φτιάξη ναούμ. Και για να το κλείσω, γιατί μούδιασε ο στόμας απ' την παρλαπίπα, ψιτ, εσύ, κρετινάκο, με το ατσαλάκωτο το πουκαμισάκι και τις πέντε υπερχρεωμένες πιστωτικές, ξεκόλλα με τους αιώνιους φοιτητές, που δεν σε ζημιώνουν στην τελική και κοίτα να ασχοληθείς με τους αιώνιους βουλευτές, που σου' χουν κάνει την κωλοτρυπίδα σαν κεσέ από γιαούρτι. Αλλά δεν έχεις τα αρχίδια...
Με αγάπη, Αγλέορας