Αμφισβητούμενες βλαχονησίδες
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Ετούτες δα οι καραντίνες και οι απομόνωσες φερειπείν δίνουν τη δυνατότητα να σκεφτείς πάλε ένιες κατάστασες και τινά προσώπατα, να επιβεβαιώσεις, να αναθεωρήσεις, να βολιδοσκοπήσεις, να επανεστιάσεις, να λυπηθείς, να ευθυμήσεις, ίσως και να γαμήσεις ( πιπέρι, μάλαξ...) Ούτω πώς ναούμ, τώρα πάνω στο ξυσταρχίδιασμα, έκατσα και σκέφτηκα τη φάση μου με τη μουσική, ως μουζικάντη καραγκιοζοplayer και μου' σκασε στη γκλάβα εκείνο το μοναδικό συναίσθημα πριν το κοντσέρτο. Ο μουσικός, ρε βλάμη, πριν το κοντσερτάκι ασούμ, θα έπρεπε να είναι χαλαρός, σε ήρεμους
τόνους, να ζάψει κάνα γαροτσί να κουλάρει, να δώσει κάνα μπουκιτσί φερειπείν δίκην εξαερώσεως και να κάνει εκείνα που τον προετοιμάζουν ομαλά για να μπει στο
κλίμα της εκάστοτε εμφάνισης, όπως κάνουν οι ποδοσφαιριστάδες φερειπείν,
που, μαζεμένοι στο ξενοδοχείο, παίζουν ποδοσφαιράκι, φλίπερ, τάβλι,
καυλαντίζουν με γκόμινες στα ιντερνέτχια, κάνουν σάουνα και βάζουν την
αγελάδα να τους γλείψει τη φράντζα, για να βγει η γαμιστερή η σέλφι πριν τη σέντρα και να γίνει τση ποτάνας στα σχόλια από εκατομμύρια αγνώστους οπαδούς του διαγαλαξιακού κινήματος " Get a life mothafuckazzz"
Για τον μουσικό, μαντάμ, ειδικά τον καταδικασμένο στην υπέρβαση της ψυχής του, δεν ισχύει το παραπάνω, εξόν κι είσαι ο Λέμυ, αλλά ως γνωστόν " Ο Λέμυ δεν υπάρχει πια, τον φάγανε τα ξύδια". Και σκέφτεται μηχανορραφών ο αεί κακεντρεχής λίγδας μικροαστός: " Μα θα παίξεις και μουσικούλα μα θες και χαϊλικια ρε... Καρρά; Εγώ στη νηλικία σου έκαμνα τρεις δουλειές και συντηρούσα τρεις φαμίλιες" για να λάβει την αιχμηρή απόκριση " ρε δε μπα να γαμηθείς βραδιάτικα, σαπιοκοιλιά σαβουρογάμη;".
Αν ποτέ αξιωθώ και απαλλαγώ απ' τη ντάγκλα μες στην τσίτα κι απ' την τσίτα μες στη ντάγκλα, θα τα γράψω ούλα χαρτί και καλαμάρι και θα τα ρίξω σε ένα μπουκάλι με σπιτικό κάτουρο στη θάλασσα μπας και το βρει στο μέλλον καμιά ζωντοχήρα γοργόνα και με διαβάζει στις άλλες γοργόνες στην αυγουστιάτικη πανσέληνο πάνω σε αμφισβητούμενες βλαχονησιδες, για τις οποίες χύθηκε, χύνεται και θα χυθεί άπλετο αίμα, σπέρμα και σαλέας. Για την ώρα γυρνάω πλευρό, γιατί μου μουδιασε κι ο εναπομείνας εγκέφαλος...
Με αγάπη, Αγλεορας