Ανασκολοπισμός
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Νέο έτος, το λοιπόν, ευήλιον, ευάερόν τε και ευανάγνωστον και εδώ και λίγες ώρες διαπνέει τον πλανήτη ένα αεράκι αισιοδοξίας, πεζεβένγκηδες. Απ' τα Φώτα και μετά, ωστόσο, θα επανέλθει η κανονικότητα, ήτοι κατάθλιψες, κρίσεις πανικού, psofos και τα γνωστά, μέρχι του χρόνου τέτοια εποχή, όπου θα διώχνουμε κακήν κακώς το καταραμένο 21, προσδοκώντας ένα πιο ανθρώπινο 22. Όπως και να' χει, ναούμ, και το 21 και το 22 είναι σημαντικές χρονολογίες για τον Ελληνισμό, φρονώντας πως δεν απαιτείται περισσότερη επεξήγηση, εφόσον το αναγνωστικό κοινό του Αγλέορα είναι σαφώς κατατοπισμένο. Το σημαντικό στον συσχετισμό των χρονολογιών 1821 και 1922 για τον Ελληνισμό άπτεται μιας τζογαδόρικης οπτικής, χωρίς την οποία κοιτάς το γυαλί, αλλά δεν βλέπεις. Ανθίζεσαι, βλάμη μου; Όθεν, στα 1821 ένας ακλόνητος άσσος από τα αποδυτήρια, καταλήγει - με μια βασανιστικά αργή φθίνουσα πορεία για τους γηπεδούχους ήδη από τα μισά του πρώτου ημιχρονίου- σε ολική ανατροπή στα χασομέρια κι εκεί που τους χρωστάγαμαν, πηράμαν και το βόδι. Το τελικό έγραψε: Μπουνταλάδες- Κατσαπλιάδες: 1-2 ( ημ: 1-0) κι ο μπουκ κονόμησεν αδρά...
Κοντά εκατό χρονάκια μετά, στα τρισκατάρατα 1922, στο κάζο της χιλιετίας, είσαι το φαβορί στους διεθνείς μπουκ, έχεις εγκολπώσει τις πιο ελίτ μεταγραφές και τον έχεις τον απέναντι σαν τη μπριντζόλα στο τηγάνι με πυρηνέλαια, μαντάμ. Έχεις προπονητή διεθνούς αναγνώρισης εφάμιλλης του sir Τσίχλα, έχεις σκάουτερ ολούθε, η μηχανή δουλεύει φυσέκι και είσαι και υποψήφια για την ομάδα της χρονιάς. Παίζεις τον μπουνταλά εκτός έδρας, μονότερμα και τον έχεις σαν τη γάτα με το ποντίκι, με άσσο απ' τα αποδυτήρια αβαβά, τη διαιτησία μιλημένη και τον ελληνικό λαό σε παροξυσμό. Και πάνω στον υπέρτατο οργασμό, εκεί που οι πακετάδες τρίβουν τις κοιλιές τους απ' τα αναμενόμενα υπερκέρδη, να' σου ο κόραξ αποβάλλει τον προπονηταρά σου κι η Ομοσπονδία ασκαρδαμυχτί βάζει στη θέση το Γιώργη τον Χατζατζάρα, που είναι μισητός στους μπουκ, γιατί τους τα' χει κάνει μαντάρα στο παρελθόν. Πέφτει σύρμα στα καπάκια και δώνει ο κόραξ μπενάλντυ στους απέναντι, 1-1 και στα χασομέρια -πάλε- με αυτογκόλ ο σεντερ μπακ Κφόγουρνος, πλακώνονται αναμεταξύτωνε οι δικοί μας, κλωτσομπουνίδια, χριστοπαναγίες, κλασσικά ελληνικά εθίματα, μαντάμ, τρώμε κι ένα τρίτο στο ενενηνταφεύγα κι έδεσε η κομπόστα ναούμ. Κι εκεί που μας χρωστάγανε, μας πήραν και το βόδι. Το τελικό έγραψε: Μπουνταλάδες- Κατσαπλιάδες: 3-1 (ημ. 0-1) κι ο μπουκ κονόμησεν αδρά...
2021 δικέ μου, εκατό χρόνια μετά το κάζο της χιλιετίας. Έχει κι άλλο; Πάντως, στατιστικά αν το πάρεις, είναι η σειρά μας να σηκώσουμε το κατσαρόλι. Να παρακολουθάτε τους μπουκ ταχτικώς! Υποδεικνύουν το μέλλον. Και πού σαι, ναούμ; Εψές, πριν την αλλαγή του χρόνου, δεν έκαμα ανασκολοπισμό του 2020, να ξες. Απλώς εξέφρασα γραπτώς την επιθυμία μου στο Νάη Βασίλη να με αξιώσει να δώκω κοντεσρτάκι με φουλ ορχήστρα σε μεγάλο προποτζίδικο, τίνγκα εν ώρα αιχμής, με το ΚΙΝΟ επί σταθεράς βάσεως και πίσω στα δεξά τρία μεγάλα τελεβυζιών να βαράνε απευθείας ιππόδρομο και τη μία πλευρά τίνγκα στους κουλοχέρηδες. Και να' χω ρίξει τα μαλλιά τση κεφαλής μου σε λίγο απ' όλα ναούμ. Τι μπάτζιν τζάμιν και ελεύθερο άλμα με σκι μου λέτε τώρα και μαλακίες...
Με αγάπη, Αγλέορας