Ελλάδα, 2143 μ.Χ
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Ψες
το βράδυ είδα όνειρο φρικαρισμένο, κάτι ανάμεσα σε Twin Peaks και Benny Hill, απ το αλαργινό μέλλον: Ελλάδα, 2143 μ.Χ. Το σήμα κατατεθέν
της πόλης των Αθηνών, κι αφού η Ακρόπολη έχει γίνει, πλέον,
σουβλατζίδικο ανήκον σε όμιλο αλβανοτουρκικώνε συμφερόντωνε, δεσπόζει επιβλητικά -στην εξωραϊσμένη πλέον πλατεία Κλαυθμώνος- ο " πύργος του
Άμστελ", κατά τα παριζιάνικα πρότυπα και με ακριβείς αναλογίες. Μάλιστα, από την κορυφή του ραντίζεται με μπυροΐνη- ανά μία ώρα και για πέντε λεπτά- η πλατεία σε ακτίνα δέκα μέτρων, με αποτέλεσμα οι παρευρισκόμενοι να στέκουν επί μακρόν με το κεφάλι αψηλά κι ανοιχτό το στόμα, αδιαφορώντας αν θα τους σκάσει στον ουρανίσκο μπύρα, σκατά από περιστέρι ή κάνας έξτρα παρθένος ψεκασμός. Οι περισσότεροι είναι άεργοι, θύματα της εκατοντούτης και βάλε καταστροφικής πορείας της χώρας. Κάποτε σκάγανε και τουρίστηδοι. Τώρα πάπαλα λόγω και της νέας μεταλλαγμένης γρίπης των τσαλαπετεινών, που εντάσσεται στη χορεία των κορονοΐών, που κατσικώθηκαν στον πλανήτη Γη απ' το Μάρτιο του 2020...

Στη
Θεσσαλονίκη, δε, ο Λευκός ο Πύργος, μετά από βομβιστική επίθεση
αυτοκτονίας των τελευταίων οπαδών του Απόλλωνος Καλαμαριάς, ισοπεδωθηκε
και στα συντρίμμια του ανηγέρθη μια τεράστια διάφανη Μαλαματίνα- ολόγραμμα- με
πέντε επίπεδα μπουγάτσας στη βιτρίνα: κρέμα, τυρί, κιμά, σπανάκι και
χασίσι. Η πάλαι ποτέ ένδοξη Πανεπιστημιούπολη έχει γίνει στρατόπεδο συγκέντρωσης των τελευταίων οπαδών του Ηρακλέους και στην προμετωπίδα της παλιάς Φιλοσοφικής Σχολής εκείνο το " Μούσαις χάρισι θύε" έχει μετατραπεί σε " Μούσαις χασίσι θύε". Να μην ξεχάσω να πω ότι την πολή κυβερνάνε εκ περιτροπής άλλοτε οι Παοκτσήδες κι άλλοτε οι Αρειανοί, που τα χουν βρει αναμεταξύτωνε, αφαιμάσσοντας τους οπαδούς μικρότερων ομάδων, από Αχιλλέα Τριανδρίας μέρχι και Δόξα Τούμπας ναούμ.
Και άλλες πόλεις ενθυμούμαι απ' το ονείρατο, μαντάμ, όχι στην Καστοριά δεν με πήγε η Μόρα, λυπάμαι, αλλά με πήγε σούμπιτο στα πατρώα μου λημέρια. Στην μαρτυρική πόλη του Ζητουνίου, λοιπόν, το άλλοτε επιβλητικά δεσπόζον στην βόρεια πλευρά τση πόλης Κάστρο εξαφανίστηκε, μάλλον από επίθεση εξωγήινων, και στη θέση του οι εισβολείς βάλανε μια γιγάντια χεστρα α λα τουρκ, με κωλοπετσωμένη εξάτμιση, που βρυχάται ατάκτως τις νυχτερινές ώρες σπέρνοντας τον όλεθρο στην γενέτειρα του Άρη Βελουχιώτη, ούτως ώστε να αντηχεί το άστυ από μεταμεσονύχτιες ακατάληπτες βλαχοχριστοπαναγιες απ' το Σλα Μαχαλά ως τη Βαλόγουρνα κι απ τον Αφανό μέρχι τα Ρεβένια. Μετά ξύπνησα απ' τες φωνές μιας κουράδας απού'χε σφηνωθεί στην κωλοσουφρίδα μου και απαιτούσε άμεσα τσουλήθρα. Κι ο Αγλέορας - ως γνωστόν- δε χαλνάει χατίρια στα καλά παιδιά...
Με αγάπη, Αγλεορας

