Για μια χούφτα κόλλυβα
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Για τις φίλες από το Τιμπουκτού, που ευγενέστατα με ρωτούν στο μεσεντζέρι αν θα κάνω κάνα μουσικό live streaming να γουστάρουν, αφού πρώτα τις ευχαριστήσω θερμά για την αφειδώλευτη αγάπη τους, να πω πως σκέφτομαι τω όντι να βιντεοσκοπήσω κάποια τραγουδάκια μου, παντελώς άγνωστα, ακόμα και στην ίδια μου τη μάνα, ωριαίας περίπου διαρκείας και λέω να τα ανεβάσω στο Youtube. Είμαι ντεφορμέ αυτόν τον σχιζοφρενή καιρό, έχω να λαλήσω καιρό, τα χέρια μου δεν ακολουθάνε, είμαι κλασμένος μέρχι αηδίας, περικυκλωμένος απ' ΟΠΚΕ κι από ΔΙΑΣ, διέρχομαι μια παρατεταμένη περίοδο άρνησης, ματαιότητας και ολικής απουσίας στύσης, μα θα το παλέψω.
Ζωντανή μετάδοση, ωστόσο, δε γουστάρω, γιατί μετά μπαίνεις ( θες δε θες) στη ζα του ποιος πάτησε like, καρδούλα, χαχαχα, ουάου ή έλεος και ούτω πώς πετσικάρει η βαλβίδα, ενώ η ουσία είναι πρωτίστως η ελεύθερη έκφραση, η κατάθεση ψυχής και δευτερευόντως η μέθεξη με το κοινό. Άσε δε που αν μποθέσωμεν παρακολουθεί κάνα τσιράκι του φύλαρχου και βαστάει ρουφιανοτεύτερα, σας βλέπω τσιμεντωμένες στον πάτο κανενός βάλτου, αγαπημένες φίλες από το Τιμπουκτού. Και μετά, ποιος στο μπούτσο θα ακούει τις μαλακίες που γράφω;
Και μιας κι είπα "πούτσο" ενεθυμήθην συνειρμικά το μίζερο παρόν. Εσένα λέω ρε μάνγκα με την τραγιάσκα και τη λαδωμένη ποντικοουρά για μύστακα. Σε έχουν δηλητηριάσει με γιαλαντζί πρότυπα του κώλου, πολύ πολύ κάτω του μετρίου, για να παραμυθιάζεσαι με σκέψεις του στυλ: " εφόσον ρε πούστη μου μπορεί φερειπείν αυτός, που είναι - ομολογουμένως- για το μπούτσο, εγώ γιατί στο μπούτσο να μη μπορώ;" Κάνε ένα σκρολάρισμα, ένα ζάπινγκ και κόψε μάπες στην πολιτική, στον αθλητισμό, στη μουσική βιομηχανία, στους ντεμέκ διανοούμενους, στον κινηματόγραφο ετσέτερα ετσέτερα και πάρε χαμπάρι τι ραμολιμέντα δεσπόζουν ως επί το πλείστον: κάτι χάπατα, κάτι παρασάνταλα, κάτι μούγκαβα, κάτι τυφλοπόντικες και κουνάβια, κάτι καρούτες κουραδομηχανές, κάτι ληγμένοι πελτέδες να πούμε. Όχι, ρε μάνγκα! Δε θα πάρω, γκαρσόν. Όχι, δε λεκιάστηκα. Απλά έχω φάει τρία πιάτα τραχανά. Ναι, με γάλα! Και για επιδόρπιο βάσταξα μια χούφτα κόλλυβα... Καλά κρασσά...
Με αγάπη, Αγλέορας