H Ζαμπέτα

2021-01-25

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,


Δείξε μου τι διαβάζεις να σου πω ποιος είσαι. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι κάποιο απ' τα αειθαλή γνωμικά του θυμόσοφου λαού. Εγώ φερειπείν εσχάτως μελετάω έναν περιθωριακό Ελληνοφινλανδό συγγραφέα, τον Άρτσιμπαλντ Κοονεέλααα Τσατσαράνγκο και το τελευταίο του βιβλίο αυτοτελών διηγημάτων με γενικό τίτλο " Φλας ρε μαλάκα! Φλας!", απ' όπου και θα σου αφηγηθώ, βλάμη, το σπονδυλωτό μονόπρωκτο " Η Ζαμπέτα"

"Τα παιδιά μου τα αγαπώ. Τα λατρεύω. Και δίνω τη ζωή μου γι' αυτά δίχως δεύτερη σκέψη. Δε θα μεταθέσω ποτέ, ωστόσο, το "είναι" μου στο "είναι" τους. Δε θα φορτώσω τα ονείρατά μου στα οράματά τους. Θα εξακολουθήσω να ζω αυθύπαρχτη κι ακέραια, ατσάλινη κι ατόφια, δίχως την παραμικρά υποψία μετακύλισης πόθων, ελπίδων κι επιδιώξεων στη μεριά τους.

Δε θα τους γίνω ποτέ βάρος..." μονολογεί καθήμενη στο λερό τραπέζι του προποντζίδικου με φάτσα την οθόνη με το ΚΙΝΟ η Ζαμπέτα, τινάζοντας με τα παχύσαρκα δάχτυλά της τη στάχτη απ' το τσιγάρο σ' ένα πλαστικό μπουκάλι και σηκώνεται ασκαρδαμυχτί λες και τηνε τσίμπησε ρεύμα. Κατευθύνεται φουριόζα στο γκισέ, καταθέτει δελτίο ΚΙΝΟ μία κλήρωση ογδομήντα ευρώ, που μόλις πήρε απ' το επίδομα τέκνων, απλώνει και σνιφάρει δυό μυτχιές πά στο μπάγκο ενώπιον του εμβρόντητου προποντζή και αρχινάει η κλήρωση. 3, 46, 69. Μα η πουτάνα η μπίλια δεν ήτο αρωγός. Και τσίμπησε ένα παπάρι η Ζαμπέτα και αφήκε τα παιδάκια της πεινασμένα ολόκληρο σαββατοκύριακο να ξεροσταλιάζουν σε στάση εμβρύου τουρτουρίζοντας στο ντιβάνι, κάτω απ' την καθαγιασμένη γαμήλια φωτογραφία με τα στέφανά της με το Μπαντέλο, που τηνε παράτησε τρία χρόνια μετά με δυο μωρά στην αγκαλιά της, για να παντρευτεί στο Αμστελόδαμο με τον Ενζί Ν' Γκομ, που γνώρισε στα ιντερνέ και που οι φήμες λένε πως είχε στον καβάλο ανακόντα...


Ούτε ένα νούμερο μωρή Ζαμπέτα; 3,46,69....



Με αγάπη, Αγλέορας

Δημιουργήστε δωρεάν ιστοσελίδα! Αυτή η ιστοσελίδα δημιουργήθηκε με τη Webnode. Δημιουργήστε τη δική σας δωρεάν σήμερα! Ξεκινήστε