Η μέθοδος του στριφτού σιγαρέττου

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Κάτσε να ξεκουμπώσω λίγο την πανταλόνα γιατί παραφαγάμαν αυτές τις μέρες, δικέ μου. Έλα, έτοιμος! Τι λέει; Αυτά. Λοιπόν, στήσε ους ωσάν κοκόνι και άκου λίγο: φρονώ το λοιπόν ναούμ πως σε πολλές πτυχές της καθημερινής δράσης θα ήτο καλό και ωφέλιμο να εφαρμοσθεί η αποκαλουμένη "μέθοδος του στριφτού σιγαρέττου", ήτοι το στρίβεις φερειπείν εννιά και τέταρτο το πρωί, το ανάβεις- κύριος- και το σβήνεις κατά τες δωδεκάμιση, πριν το μαντζάρε ξερωγώ, γλιτώνοντας και τσέπα και - το κυριότερο- υγεία! Και τηνε βγάνεις κάνα τριωράκι με ένα γαμωτσίγαρο, παναπεί στο δωδεκάωρο τέσσερα, στη μέρα οχτώ ρε κορόιδο και τη βδομάδα ενάμισο κουτί. Ειδάλλως θα να χες κάνει κάνα μπακέτο ρε μισοπλέμονε στο εξάωρο και θα αγκομαχούσες να ανεβείς ένα σκαλί ρε ραμολιμέντο! Άχθος αρούρης...

Ομοίως, και στο φαγητό: ένα σαντουίτς (προσοχή στον τονισμό στη λήγουσα!) το σκας κατά τες δέκα το πρωί, τρως κάνα δυγιό δαγκωνιές, τσουπ στο σελοφάν και μετά από κάνα μισάωρο τσουπ! κανα δυο δαγκωνιές ακόμα και πάει (κ)λέγοντας η δλειά και να φχαριστάς το θεό που δεν έφαγες καμιά καμηλοπάρδαλη μαντάμ μέρχις να χτυπήσει καμπανάκι για μεσημεριανό πουλερασιόν, και θα φουντώνανε αι ορμόναι, και θα γιομίζανε τα καφενεία μιαν ώρα αρχύτερα από τους συζύγους να ουμ κι έτσι ξερωγώ! Κάτι δικά μου λέω, μη δώνεις βάση καλέ μ' ... Ανάλογα, το λοιπόν, η "μέθοδος του στριφτού σιγαρέττου" εφαρμόζεται και σε πολλές άλλες πτυχές της καθημερινότητος υμών και ημών, εξόν από δύο εξαιρετικάς εξαιρέσεις ρε μάστορα: η αφόδευσις και το σεχς! Κι αν στο δεύτερο υπάρχουν όρια, για το πρώτο δεν είμαι καθόλου βέβαιος.

Δοκιμάστε την μέθοδο του "στριφτού σιγαρέττου" και προτείνετέ την και στους φίλους σας. Θα ξετρελαθούν, ειδικά αν πρόκειται περί μιστογέ...

Με αγάπη, Αγλεορας