Κλωτσοσκούφι

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Μου στέλνει εψές στο ίνμποξ ευγενεστάτη κιουρία μεσόκοπη και μου γράφει πάνω κάτω τα εξής:

" Κύριε Αγλέορά μας, γιατί τις τελευταίες μέρες δεν κάνουτε καθόλου πολιτικά σχόλια κι αναλωνόσασθε στα αθλητικά και δη στο λούμπεν ποδόσφαιρο;"

Της απαντώ με την  παροιμιώδη μου ευγένεια, αφού πρωτίστως έρεψα στο κοψίδι και στον κράσσο, καθότι φρονώ πως αν είναι να δώνεις σοβαρές εξήγησες, πρέπει να' χεις γιομάτη μπάκα και κεφάλα προς αποφυγήν παροξυσμών και τσιτωμένων φρικών φερειπείν.

" Αγαπητή κιουρία, από το να χαλαλίσω σαλέα για τα μπογδανοκόφινα, τους μπουμπούκους και τον τακατάκα κι ούλα αυτά τα αρχιλιμά του πολιτικού θεάτρου σκιώνε, χίλιες φορές, μαντάμ, να χαλνάω αβέρτα σαλάκι, σπέρμα κι ίδρωτα για τους μπακάκηδες, τους αραμπούληδες, τους μασουρομπουχαλάκηδες, τους κουέστηδες κι ούλους αυτούς τους τέρμα άμπαλους ασβέστες, που η Μοίρα τούς προίκισε τρόπον τινά, ώστε να γενούν ικανώτατοι μπετατζήδες, άριστοι στο να ανεβοκατεβαίνουν τις σκαλωσσές με το μπιτόνι τίνγκα στο χαρμάνι στο νώμο και το λερό πασέτο στην κωλότσεπα κι ωστόσο αυτοί ζούνε πλουσιοπάροχα παίζοντας κλωτσοσκούφι και οργώνοντας τα γήπεδα με τις δολοφονικές τους φρέζες στον πάτο απ' τα μεταχειρισμένα τους παπούτσα"

Ακόμα περιμένω να το διαβάσει η μαντάμ...

Με αγάπη, Αγλέορας