Λος πούλος παραμάσχαλος

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Παλιότερα είχαμαν το σίριαλ της οικονομικής κρίσης και τα ερωτήματα του στυλ "θα μείνουμε στο ευρώ ή θα μας πετάξουν όξω οι ευρωπαίοι;" μου χαν κάνει τα καλαμπαλίκια ωσάν κυπριά για κριάρια, κάθε που οριζόταν από ράδιο αρβύλες μια πιθανή νέα ημερομηνία της Ελλάδας απ' το γαμημένο το ευρώ, που ανάθεμα την ώρα που μας χώσανε οι εθνικοί μας τοκογλύφοι σε τούτο δω το μουχαμπέτι. Τώρα, το πρήξιμο είναι εις πολλαπλούν, με τον κορονοϊό και τις νηπιακές αντιμετωπίσεις των ευρωπαϊκών καρεκλοκένταυρών. Οι επόμενες δύο εβδομάδες είναι κρίσιμες. Φορέστε μάσκα. Αποφεύγετε συνωστισμούς. Φορέστε διπλή μάσκα. Εμβολιασθείτε. Οι επόμενες δυο εβδομάδες είναι κρίσιμες. Σάλτα μαρκαλισθείτε ρε κατσοκογάμηδες. Δεν σας γλέπω καν...

Παρ' όλα αυτά, το ερώτημα αν θα μείνει η χώρα στο ευρώ ή αν θα πάρει λος πούλος παραμάσχαλος, εξακολουθεί να αιωρείται στη μαγαρισμένη και φτυσμένη από δημοσιοκάφρους ατιμόσφαιρα. Και λέω γω τώρα. Άιντε, με το καλό να μας πετάξουν όξω, ναούμ και να βρούμε την πορεία μας απ' την αρχή, με αξιοπρέπεια και με ψηλά αμφότερα τα κεφάλια. Ακόμα κι αν αναγκαστούμε, εμείς οι Έλληνοι της Διασποράς, κακήν κακώς, να πουλέψουμε ως ανεπιθύμητοι ασούμ. Θα πα να πιάσω μια ραχούλα, ρε τσανακογλύφτες, θα ζήσω χωρίς να δουλεύω, θα εργάζομαι και δεν θα δουλεύω, δεν θα πεινάσω, όμως, ούτε εγώ, ούτε η φαμελιά μου. Ομοίως και πάρα πολλές φαμελιές, μαντάμ. Γιατί, δικέ μου, τηνε βρίσκω καλύτερα στο περιθώριο, πλην όμως σχετικά αυτάρκης, παρά να φυτοζωώ στο σύστημά σας και να δουλεύω για να πλερώνω το κελί μου. Εσείς, ωστόσο, μουνοσκυλάδες, δεν μπορείτε να βγάλετε χειμώνα χωρίς να δουλεύει ο λαός για να τα κονομάτε εσείς στην τελική, απούσαστε κωθώνια και φλωράντζες. Ας όψεται που' μαστε για τον μπέο καβάλα. Μαντάμ, μην ακούς κανένα παπαγαλάκι ότι την τάδε μέρα του δείνα μήνα θα βγει η Ελλαδίτσα μας απ' το ευρώ. Αν γίνει κάτι τέτοιο, θα γίνει νύχτα. Πίσσα. Κατράμι. Και θα να σαι με το κομπιναιζόν κι ο κύρης με τα σώβρακα. Μερικοί ίσως ρίχνουνε και κάνα μανίκι και θα τους εύρει πάνω στα "αχ και βαχ" και "τι σου κάνω, μανίτσα μω"...

Χου ρε κοπροσκούληκα...

Με αγάπη, Αγλέορας