Μουσικός φιδές

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Τι έχετε πάθει ρε σεις να ούμ,όσοι αναρτάτε αυτόν τον φιδέ της μουσικής βιομηχανίας το " Ξύπνα με, όταν τελέψει ο Τρυγητής " που το λαλάει ένα συνγκρότημα ονόματι "Πράσινη Μέρα", ήτοι "Ξύσταρχίδγιασμεγκαζμά" από τις πρώτες ώρες της πρωτομηνιάς κιόλας; Άλλη δουλειά δεν είχατε ρε να κάνουτε; Και τι νόημα έχει το άσμα τότενες; Σα να λέμε, μποθέσωμεν και τα λοιπά, να σε σκουντήσει κάποιος, η μάνα σου φερειπείν " σήκω πασάκο μ' να φας αυγουλάκια με λουκάνικα και να πας στο πανεπιστήμιο. Κάντο για τη μανούλα, να μην τσατιστεί ο πατέρας σου, άντε μπράβο. Και πάρε και δέκα ευρώ κρυφά" κι εσύ να την προγκάς με στυλ "μάνα έλα σε τριάκοντα ημέρας ασούμ. Είμαι κλασμένος σου λέω".

" Ώπα ρε μάνγκα" , θα με πεις.

"Τι εννοάει ο συγγραφέφς, μαντάμ;" θα σε πω εγώ. Μην είναι ερωτοχτύπητος; Μην είναι ματχιασμένος; Χανγκόβερ ανελέητο ή ντάγκλα και των προπάππων; Ή μήπως ο μπούλης το παίζει αρρωστάκι για να μην πατήσει σταφύλια ο γρόθος; Τα κορόιδα να ν' καλά... "Ναι, αλλά το κρασάκι σου θα το ζάψεις, τεμπελχανά! Με τη νταμιδζάνα! Δε σε ξέρουμε, μαθές; Τώρα θα σε μάθουμε; Θα κάνεις και ρεγάλα αφειδώλευτα δεξά ζερβά σε ζωντοχήρες να πούμε, πάλι το μπούστη με ξένο κώλο κωλοπαίδι, πο' πρεπε να σε στείλω στο ΟΑΕ(δ) να μάθεις ψυχτικός να κονομάς κι όχι που μου γινες φοιτητής, χασικλής και Καπακάπα" είπε ο συγνεφιασμένος πατέρας και ανασηκώνοντας ασκαρδαμυχτί τα κλινοσκεπάσματα του κανακάρη του, μια κλανίλα υπόκωφη, μια αυγουλίλα κατεψυγμένη και μια ξυδίλα βγαλμένη απ' τον τάφο του Τουταγχαμώνος, αγκάλιασε μητρικά το δώμα, σαν ζάχαρη άχνη σε άρτι εκφουρνισθείσα γαμήλια προβέντα. Και στα δικά σας οι λεύτεροι..

Με αγάπη, Αγλέορας