Νόστος über alles

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Aπό το ακόμψως ημιμυστακιοφόρον "Deutschland über alles" - με μια σχεδόν ενενηκοντούτη περίοδο διαφημίσεων Καρλ, Χάιντς Ρουμενίνγκε, Λέβενμπροι μιτ βουρστ, Ούλι Χένες, Ρόμι Σνάιντα, Ράινα Βέρνα Φασμπίντα και ξερό ψωμί και γερμανίδες τουρίστριες που διψάνε για σπέρμα- στο " Πρώτα η Γερμανία" του 2017. Κοινός παρονομαστής; Το οικονομικό μπουρδέλο που σαρώνει ως ιός τις χώρες του πλανήτη, που λειτουργεί ευεργετικά για την φασιστοποίηση, όπως η κοπριά για την αζαλέα, μαντάμ, φερειπείν.

Βασική διαφορά; Τότε, επί μύστακος, ο πληθυσμός της Γερμανίας ήταν ολοκληρωτικά γερμανικός και παπ-άρειος. Έβλεπες παντού ξανθομπάμπουρες και Χάιντιδες. Πάει και τελείωσε. Σήμερα, είναι ένα εθνικό κουλουβάχατο με μαύρους, κίτρινους και κόκκινους κόκκους, όθεν θεωρητικά τα τσιτάτα περί φυλετικής καθαρότητος θεωρώ πως πάνε λίγο άκλαφτα. Παρολαυτά, η επιστήμη της χειραγώγησης των μαζών έχει εξελιχθεί τόσο πολύ, ώστε ο Γκέμπελς θα χαμογελάει ευτυχεσμένος από τα καζάνια της κολάσεως με τον σπόρο που εκείνος και ο σχιζοφρενής κακομύσταξ έριξαν και- ανεπαισθήτως καβαφικά- καλλιεργούσαν υποχθόνια οι μεταγενέστεροι [ και δεν αναφέρομαι αποκλειστικώς στη Γερμανία, για να το κάμω διφρανγκάκια, βλάμηδες. Κι οι νοούντες νοείτωσαν].

Κι όλα αυτά ρε μάνγκα εδράζονται στη θεωρία του χάους, όπως μου πε μια ταρίφα επροψέ στο τσατ. Τούτ' έστιν, ξυπνάει μια ωραία πρωία ο μεγαλοτραπεζίτης και δεν του κάνει καλό τσιμπούκι η παλλακίδα, τονε πληροφορούν πως έχει χασούρα της τάξεως του 0,01 %, η κυρά του του πρήζει τα παπάρια να αλλάεξι ταπετσαρία στο εξοχικό, τα παίρνει κρανίο, ανεβάζει το πετρέλαιο, διαλάει χώρες, γαμεί το περιβάλλον, βάνει τον κρετινόκοσμο να πλακώνεται για νεφελώματα και εθνικές υπεροχές. Κοιταχτείτε στον καθρέφτη ρε μαλάκες, όλοι- κι εγώ μαζί- και μιλήστε μου λίγο για καθαρότητα. Και μίλα μου για τη σύνταξη που θα πάρω στα ογδομήκοντα, για το πού θα πάμε το πάσκα διακοπούλες, για την αρχαία ελλάδα, που γέννησε τη δημοκρατία και για το μπενάλντυ που πνιξε ο κόραξ και αδικέψανε το θρύλο. Την ίδια ώρα, κάπου, κάποιος έχει μόλις ξεφορέσει τους χυμούς της αρρενωπότητός του στον μίσχο κάποιας αισθησιακής γυναικός, στρίβει τσιγαράκι, ρουφάει μια τζούρα κονιάκ και εμβριθής αγαλλίασης ψιθυρίζει ένα μελιστάλαχτο και με μια ανάσα "ρεδεμπαναγαμηθειτεολοιγαμωτομουνιπουσαςπεταεναουμκαιταλοιπα".

υγ: Nostos über alles...

Με αγάπη, Αγλέορας