
Ντιπρεσυονισμός
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Στα καλλιτεχνικά ρεύματα-τεχνοτροπίες-στυλ των σύγχρονων Τεχνώνε συγκαταλέγεται εσχάτως και η σχολή του " Ντιπρεσυονισμού", της οποίας οι θιασώται είθισται να έχουν ψωμοτύρι στο παρλάρε τη φράση "ντιπ ρε συ", την οποία και χρησιμοποιούν δίκην κατακλείδας, ειδικά όταν θέλουν να δώσουν αρνητική έμφαση ή την αίσθηση ενός αδιεξόδου σε θέμα που έχει τεθεί προς συζήτηση. Ακραία, δε, έκφραση Ντιπρεσυονισμού συνιστά ο "Ναούμ Ντιπρεσυονισμός", όταν οι συνδιαλεγόμενοι προσθέτουν στο τέλος της φράσης "ντιπ ρε συ" κι ένα "ναούμ", για μεγαλύτερη έμφαση στα λεγόμενά τους.

Ο Ντιπρεσυονισμός συναντάται σε όλα τα είδη των Τεχνών, έχει ωστόσο μια ιδιαίτερη γλυκιά προτίμηση στη Φωτογραφία. Ειδικότερα η φωτογραφία πορτραίτο έχει προξενήσει τεράστιο κακό στην ανθρωπότητα, υποδεικνύοντας (συνειδητά, υποσυνείδητα και ασυνείδητα) μια στιγμιαία κατάσταση κλασμάτων δευτερολέπτου ως αιώνια και καθολική. Γι' αυτό και συνηθίζουμε να τραβάμε φωτογραφίες αβέρτα περισσότερο, μπας και πετύχουμε την ιδανική πόζα που θα μας κάνει να χύσουμε μια κουταλιά της χύτρας, παρά μαλακίες, που με την πρώτη γαληνεύει, μαντάμ, ο πάσα εις κι ανάβει σιγαρέττο μακάριος και αλαφρύς. Αυτή, δε, είναι και η πιο θεμελιώδης διαφορά μεταξύ φωτογραφίας και μαλακίας, όσον αφορά στην επίδρασή τους στην ανθρώπινη ψυχοσύνθεση ναούμ. Βέβαια, ενδέχεται μια φωτογραφία να είναι τίγκα μαλακία, οπότε ένα στεντόρειο "ντιπ ρε συ" δύναται να κουμπώσει αρμονικά, όπως επίσης και μια μαλακία δύναται να τραβηχθεί σε φωτογραφία από κανέναν επιτήδειο παπαράτσι φερειπείν και να σε κλαίνε τα ιντερνέτια μαύρε μ' ...
Και δεν υπάρχει ουδείς λόγος, στο φινάλε, να καταπιάνεται κανείς με κάποια Τέχνη, εάν δεν είναι διατεθειμένος να γράψει στα ούμπαλά του τις ορδές των προσκολλημένων στην Ιερά Παράδοση και να χαράξει το δικό του μονοπάτι. Άλλωστε, οι παραδόσεις είναι για να σπάνε, όπως λέμε και στο στοίχημα. Και πού στε. Μη σας μαλώσει κάνας γκουρού επειδή είπατε το τραγούδι από άλλο τόνο ή γιατί ζωγράφισες τον Καραϊσκάκη ξανθομπάμπουρα.
Ντιπ ρε συ ναούμ...
Με αγάπη, Αγλέορας