Πλευρώτους στη σχάρα
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Στην πάλαι ποτέ χώρα του Φωτός και νυν χώρα της Αποκαθήλωσης, οι διχασμοί δέον να ταυτίζονται με το ίδιο το DNA του λαού. Για την οικονομία της Γραφής, δε θα μακρηγορήσω. Πάντως,
καλύτερη αφορμή για επικυρωμένο εθνικό διχασμό, που (αν το θέλουν στην παρούσα οι
νταβατζήδες το κάνουν αβαβά) θα πυροδοτούσε τη δυναμίτιδα στα θεμέλια
της καταρρακωμένης μνημονιοκορονόπληχτης ελληνικής κοινωνίας, με απρόσμενα αναμενόμενες
πολυεπίπεδες ντόμινο κυβιστήσεις, δε θα μπορούσαν να βρουν οι
ξεκωλιάρηδες σκατόψυχοι ( τους ξέρουμε πλέον) από την αφαίρεση 16 βαθμών
απ τον Ολυμπιακό για Χ, Ψ λόγους και την στέψη του ΠΑΟΚ ως πρωταθλητή από το πουθενά, με τους γαύρους να αρχινάνε φρικαρισμένοι τη λαϊκή εξέγερση, ώστε η χώρα να τεθεί επισήμως σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, μέσα σε μια
φάση τραγική που λένε κι οι σκυλάδες, να κατσικωθεί για "ανθρωπιστικούς" λόγους κάνας νατοϊκός στρατός
ντεμέκ ως τοποτηρητής, να μπουκάρουν τίποτα αρκαντάσηδες από απέναντι,
τίποτα ουτσεκάδες ή ορφανά του Γκλιγκόρωφ από σαπάν, σου χουν παρκάρει
και τους πρόσφυγες ως κινητή μπόμπα, αφού πρώτα τους πετσώσανε τον αδόξαστο και τους
πετάξανε για δόλωμα - οι αίσχιστοι έβερ(τ)- κι έχεις και τους γαύρους να
φωνάζουν τους παοξήδες " βούλγαρους" κι οι παοξήδες τους γαύροι "
αλβανούς" και να ιδείς ρε πώς με αφορμή το ποδόσφαιρο ( όπως πρόσφατα και στη γειτονική πάλαι ποτέ Γιουγκοσλαβία) θα συρρικνωθεί η
Ελλάδα σα μανιτάρι πλευρώτους στη σχάρα ρε μάνγκα αναίμακτα κι ανέξοδα
ναούμ. Και σχεδόν καβαφικά " ανεπαισθήτως".
Και να σου πω και κάτι ακόμα, ρε βλάμη; Όπως μας τα δώκανε πριν από μια εκατοστή χρονάκια- και βάλε- έτσι θα τα πάρουνε πίσω οι αγιογδύτες. Και θα στα ξαναδώκουνε, μαντάμ. Μη σκύβεις το κεφάλι ναούμ. Και θα στα ξαναματαπάρουνε, εσύ ρε κοκοβιέ, για να στα ξαναματαδώκουνε μετά από εκατό χρονάκια και ούτω... καθετήρ. Γιατί ρε μάνγκα, εσύ με τη μπλουζίτσα τη V λέω, και τη στέβια στο χαμέμηλο, το θέμα είναι να γυρνάει το μπουρί στις τρεις γύφτικες και πάσα με σαλέα, στρωμένο και σιδερωμένο στη μπένα για να μη βαρεί ντάγκλες ο πλανήτης και μαραθεί το μαρούλι. Να γυρνάει προτού βγάλει μούσκλια, βρύα και λειχήνες. Το ταξίμι στο ζητιανόξυλο δεν πρέπει να υπερβαίνει το λεπτό, κυρ οργανοτσουτσουνοπαίχτα μου, ειδαλλιώς τονε πιάνει φαγούρα στην ψυχή τον κακομοίρη το νακροατή και πουλεύει ατάκτως, σχεδόν τρωθείς υπό κρίσεως πανικού. Κομπρέντε; Ή να στο μεταφράσω στα αρχαία ελληνικά, μπα και σου σηκωθεί;
Με αγάπη, Αγλέορας