Salvia Divinorum
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Να δουν οι κυρ Παντελήδες κι οι κυρά κομπρέσσες πώς είναι να σκάνε οι μπόμπες σαν χαλάζι και να διαμελίζονται
συνανθρώποι, να νιώσουν πώς είναι να' σαι σε βάρκα τίνγκα τραμπάλα και να
αναποδογυρίζει στη μαινόμενη θαλασσίτσα, πώς είναι να σε βιάζουν επειδή έτυχε απ' τη Φύση να είσαι κόμματος, να σε
κρεμάνε τανάποδο και να στραγγίζεις απ' το αίμα σου μέρχι θανάτου επειδής χρωστάς στους τοκογλύφοι, πώς
είναι να τραμπουκίζεσαι επειδή έτυχε να γεννηθείς μαύρος σε μια χώρα μικροτσούτσουνων κομπλεξικών, επειδή σου
αρέσουν άτομα του ιδίου φύλου και μαγκιά σου στην τελική, επειδή έτυχε και έμπλεξες με τις σκόνες
και σε πήρε από κάτω η ζωή η ίδια. Βλέπω σε έπιασε σύγκρυο, μαντάμ. Α,
είσαι φρεσκολουσμένη και έχεις δέκατα; Μένουμε ανασφαλείς, μαντάμ. Και ρουφιανεύουμε όσους μαζεύουνε κοσμάκη στα σπίτια, ως επικίντυνους για τη δημόσια υγεία των μπουμπούκων και των μητσοδράκουλων...
Salvia divinorum, βλάμη μου, ήτοι το θεϊκό φασκομηλάκι των Αζτέκων, ένα θαύμα ακόμα της μητέρας Φύσης, το οποίο δέον να χρησιμοποιείται για θεραπευτικούς σκοπούς αποκλειστικώς κι ουχί για πλάκα. Δεν είναι χασίσι, μαντάμ. Ούτε ηρωίνη. Ούτε μαντολάτο ή φαρσάς Χαλβάλων. Και συνιστάται κατά την διαδικασία να υπάρχει κι ένας σαμάνος, ει δυνατόν, μην τυχόν και περάσεις το παραθύρι για μπαλκονόπορτα και πουλέψεις άδοξα από τούτην την πίστα. Στην περίπτωση, ωστόσο, των σκατόψυχων, απαγορεύεται ο σαμάνος. Δεμένοι πισθάγκωνα, ως σύγχρονοι Δυσσέοι, να ιδούνε το Χριστό φαντάρο, τον Αλλάχ σαλεπιτζή και το Βούδα personal trainer με μια κοιλούμπα σαν κάδη με μούστο. Και μετά τη δοκιμασία, όσοι χάσουν κάνα μπουλόνι ή καμιά τσιμούχα, ντουγρού στη μάντρα για απόσυρση, όσοι όμως τηνε παλέψουν και ιδούνε τη γυμνή αλήθεια κι αναθεωρήσουν, θα αποχτήσουν το δικαίωμα στη συμβίωση στην ιδανική Πολιτεία. Δεν υπάρχει καιρός για χασούρες ναούμ. Η κλεψύδρα αδειάζει σαδιστικά και η ζυγαριά των ανθρωπίνων προβλημάτων κλίνει επικίνδυνα μονόπατα. Σοκάρισμα,αναθεώρηση, επαναπροσανατολισμός. Όλα τα άλλα είναι ντεπόν για σκλήρυνση κατά πλάκας και χαμομήλι για καρκίνο του ήπατος...
Με αγάπη, Αγλεορας