Second hand

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Κονόμησα κάτι ψιλά από κάτι χαμαλοδουλειές να ούμε και, μιας και υστερώ- κατά γενική ομολογία- σε γκαρδαρόμπα,τσίτωσα και πήγα να γίνω κάνα ρουχαλάκι χειμωνιάτικο από κάνα μαγαζί παρακμιακό της- κατά τα άλλα- σοβατιζμένης και απαστραπτούσης πόλης του Μιούν-ιχ. Κοζάρω ένα τυχαίο, μια χαμοκέλα κι έτσι και κάνω μπούκα, να τελειώνουμε (γιατί έχομε και δουλειές). Να μη στα πολυλογώ και σου σπάω τα κάκαλα πρωινιάτικα, σπάζοντας το ατομικό μου ρεκόρ, σε 6:48' έγινα τα κάτωθι: Έν ερυθρούν υποκάμισον, φέρον σαγρέ πτυχάς εις όλον το ανατολικομεσημβρινόν οιονεί μέρος του, έν κοτλέ υποκάμισον καφετί, φέρον φερμουάριον, υπενθυμίζον την επιστροφήν εις τας δραχμάς και τα πάλαι ποτέ προσφιλή τοις άπασι Έλλησιν "καφετχιά"

(--- Πόσο πάει το κοτλέ μανδάμ;

---Πέντε καφετχιά παλικάρι μου....

---Άστο θχειά, θα το πάρω ταχιά...)

συνεχίζω, μία μαύρη μπλούζα καλλιτεχνικιά φέρουσα εις το έμπροσθεν μέρος της μίνια ζωγραφχιά απροσδιορίστου φύλου, μαστουρωμένου πιθανότατα, και, τέλος, ένα φλισάκι άσπρο μάρκας " μ΄έκαψες γειτόνισσα, ρουφχιάνα δολοφόνισσα" για να το φορώ στο σπίτι, όταν κάνω τις δουλειές, δηλαδή που κάθομαι και τυρβάζω ανακούρκουδα πάνω στην πιο γλυκιά μου ντάγκλα. Τι πόσο πλέρωσα; Άλες τσουζάμεν τσβάι ουντ τσβάντσιχ όιγοοο! Εικοσιδγυό ευρώπουλα δικέ μου. Second hand! Κι άμα βρωμάνε και ολίγη ιδρωτίλα και τι να λέει μαν μου; Ανθρώποι τα φοράνε, δεν τα φοράνε μπιφτέκια με πατάκες. Μου περίσσεψαν και δεκαοχτώ γιούρα. Πα να παίξω κάνα ΚΙΝΟ να περάσω δημιουργικά το πρωινό μου, ενδεδυμένος τα καινούργια μου ρούχα, για γούρι. Κι άμα τα χάσω ούλα, πάω και τα "σκοτώνω" στο μαγαζί απ' όπου τ' αγόρασα, κοψοχρονιά. Και με ό,τι μου δώκουνε θα πα να παίξω πάλε ΚΙΝΟ ή καμιά κυνομαχία παράνομη, για να κονομήσω και να πα να τα ξαναγοράσω. Τι με περνάς; Για κάνα κορόιδο;

Με αγάπη, Αγλέορας