Στον πάτο σας
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Όταν είσαι λίγο φρι απ' τες υποχρέωσες, δικέ μου, κι απ' τον κάματο της μέρας ( γιατί της νύχτας μας τον κόψανε οι καργιόληδοι) βάλε το ριγέ σου το σωβρακάκι απ' το παζάρι της Σπερχειάδας, που το' χες πάρει πρόπερσι σετ με κάτι τραπεζομάντιλα και μια πλαστική καραμπίνα με καψούλια ναούμ και ξύσε παπάρι γκουγκλάροντας πολιτικάντηδες που διαφεντεύουν τις μοίρες των ανθρώπων και απλά κόψε μάπες, φυσιογνωμίες και χαρακτηριστικά. Ξεκίνα φερειπείν από το παγκόσμιο πολιτικό καραγκιόζ μπερντέ. Τι να πεις για τον Δονάλδιο Τραμπαρίφα; Ό,τι και να πεις θα ωχριά μπρος στην στυγνή πραγματικότητα. Θες κουραδοφράου Αγγέλω μ' κραίνει η μάνα σου απ' την άλλη με τα ελεεινά ταγέρ που ζέχνουν μούχλα και σκόρο; Και τι μαλλί είναι αυτό μωρή Αγγέλω; Θες να σου δώκω απ' την άλλη Τζόνσον & Τζόνσον; Τον Τραμπ απ' τα Lidl; Έχει πράμα να φάν' κι οι κόται ναούμ. Θες και για επιδόρπιο τη μάπα του Ζουκεμβέργιου, που είναι λες και τράκαρε με τελεφερίκ; Και μην τσινάτε, δεσποινίς, εσείς με το στριφτό και το πίρσινγκ στον αστράγαλο. Δεν είναι πολιτικός, αλλά μας κυβερνάει. Και ποιος είπε, στην τελική, ότι μας κυβερνάνε οι γιαλαντζήδες πολιτικάντηδοι της λερής βιτρίνας; Αμ πώς...
Δεν θα σε πάω στα δικά μας βοθρολύματα απόψε, μαντάμ. Σε κάποιο άλλο επεισόδιο στάνταρ. Απόψενες την έχω ιδεί ρομάντζα κι έτσι. Και καθόμαι εδώ δα στο ντιβάνι, έχω φάει μισό ταψί μαμαλίγκα, ήπια τρεις κανάτες νεράκι, ρεύτηκα δις, έκλασα τρις, τηλεκοντρόλ στο ζερβό σε κάτι γερμανικά για το μπούτσο τσάνελε ναούμ και με το δεξί ξυσταρχίδιασμα και μου θυμίζω κομματάκι βρωμοποδαρά τηλεορασόπλητο πρεζονοικοκυραίο , την πιο σιχαμερή ράτσα ανθρωποειδούς, οίτινες ανέχονται τα πάντα, όσο δυσβάσταχτα κι αν είναι, πειθήνια τυφλά ανθρωπάρια, αρκεί να το πει ο χατζηλαλάκης ναούμ. Και σταυροκοπιούνται 666 φορές τη μέρα μπας και βολέψει η Παναγίτσα τα μαλακιστήρια τους σε καμιά θεσούλα στο Δημόσιο ασούμ. Να σας τα πάρουνε όλα ρε μαλάκηδες. Σπίτια, κρεβάτια, κλουβιά, συρτάρια, ψωμιέρες, μέρχι και το πιγκάλ απ' τη χέστρα. Θα ανάψω παπόρο και θα τυρβάζω ανακούρκουδα όταν θα μπουκάρει ο δικαστικός δερβέναγας συνοδεία τσοσμπάδων στο κονάκι σου. Κι εσύ θα παρακαλάς να σου μειώσουν το χρέος. Δεν υπάρχει χρέος ρε γκαζμάδες! Ηθοποιός είναι ρε βλήματα. Και βαστά πλακάτ που γράφει με μεγάλα γράμματα: " ΣΤΟΝ ΠΑΤΟ ΣΑΣ"
Με αγάπη, Αγλέορας