Τα μπιλοζίρια

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Κάτι τέτοιες παγωμένες νύχτες καραντινοθρεμμένες του χειμώνα, που το θερμόμετρο φλερτάρει με τα μεδέν και τα μείον, που κάνει φερειπείν πλακομούνι με τα μπιλοζίρια ( below zero για όσους τηνε σακουλεύονται αμερικανιστί ναούμ), που από τις καμινάδες εκλύεται ανιούσα η κορονομνημονιακή κνίσσα της νυχοποδαρίλας σου και μπερδεύεται με το ληγμένο πατσουλί της γεροντοκόρης συννυφάδας του μπατζανάκη της κουνιάδας σου, γι' αυτό και φέτο, χατζατζάρη μου δεν θα κατέβει ο Αη Βασίλης, να το ξες. Και φταις κι εσύ γι' αυτό. Γιατί σαι τούβουλο, δικέ μου...

Κάτι τέτοιες εξωτικές νύχτες που με τα χνώτα σου κάνεις κυκλάκια ψύχους επειδής δεν παίζει σαλέας ούτε για κουλούρι και βαρείς παλαμάκια- παλαμάκια στο μπιντέ και στα πλακάκια, και πόσες μαλακίες να βαρέσεις γαμώ τον αντιθεό του μέσα, που χει γίνει το ντεμέκ σπέρμα σαν ασπράδι αβγών μελάτων. Που η οικογένεια Ντάγκλας- σύσσωμη και ενδεδυμένη σύμφωνα με αυστηρό πρωκτόκολλο!!- σου χτυπάει το κουδούνι της αυλόθυρας, μουσαφιραίοι κι έτσι, και σε πιάνει εξ απήνης με τη ρόμπα την εμπριμέ, το σώβρακο, κάλτσες χακί απ' το στρατό και μια γαβάθα χόρτα για μεσημεροβραδινό ξερωγώ και δόξα να χει ο Βουκεφάλας μαντάμ...

Κάτι τέτοιες ονει- ρεμένες νύχτες, ρε κοκοβιέ, μου-σκαρίζουν στον στοιχηματικό παράδεισο του ιντερνέ κάτι παρακμιακά τουρνουά τένις, κάτι μπασκετάκια με κάτι ντυμένα ξύλα, ή πινγκ πονγκ μεταξύ υπέρβαρων μεσήλικων νοικοκυραίων σε κάτι Σιγκαπούρες, κάτι Γλαδιγοστόκ, κάτι Νταγκλαντές, στη Γουατεμάλα και στις Ονδούρες άμα κάτσει, ναούμ, και δε σε κολλάει ύπνος απ' την ξενέρωτη ζωή που αναγκάζεσαι να ακολουθείς - πρόσκαιρων διαγαλαξιακών υποχρεώσεων ένεκεν-, κι απ' τον επερχόμενο πυρετό του τζόγου και τον λυτρωτικά απελπισμένο φόρο ελπίδας ναούμ! Εκείνη τη νώρα είναι η μοναδική "ένεση" ντοπαμίνης τε κι ενδορφίνης που διατίθεται σε αχτίνα έτους φωτός κι εσύ βυθίζεσαι σαδομαζοχιστικά σταθερά στην κατάθλιψη και την ψυχική αφυδάτωση. Θα πέσεις με τα μούτρα, το λοιπόν. Σαν το πρεζάκι στο αλουμινόχαρτο να κυνηγάει την μπίλια σαν τον πακμαν.  Κι άμα τα μπλέξεις με τίποτα κυνοδρομίες κι αλόγατα, χαιρέτα μου τον πλάτανο, αφού πρώτα τυλίξεις μια θηλιά στο πιο φαινομενικά ασθενές κλαδί του, έτσι μπας και σπάσει και σωθεί η παρτίδα με κας άουτ στο χασομέρι μαντάμ. Αντιλαβού ή να το μεταφράσω σε σουαχίλι;

---Μωρό μου, μου φέρνεις, σε παρακαλώ τη μπουκάλα με το κονιάκ, μια γαβάθα φυστίκια, έναν κουβά νερό και τα χαρτάκια με τις τζιοβάνες;

---Δεν θα μπορέσω......

Με αγάπη, Αγλεορας