Τηλεπρεζάκηδες

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Όπως μια βολά κι έναν καιρό, στην Κατοχή την πρώτη, συναθροιζόταν ιεροκρυφίως η ελληνική οικογένεια γύρω απ' το καμουφλαρισμένο ραδιόφωνο-καρούτα για να ακούσει στη ζούλα και χαμηλοφώνως την ελληνική φωνή του BBC ( και δεν εννοώ αυτό που σκέφτηκες μόλις, δικέ μου), αδημονώντας να μάθει τα νεώτερα από το πολεμικό μέτωπο και τις διπλωματικές μηχανορραφίες, πότε θα ξεκουμπιστούν να φύγουν οι Γερμαναράδες και να ρθουν τα αδέρφια μας οι Εγγλέζοι ναούμ ή ο σύντροφος Ιωσήφ Βησαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι, a.k.a Στάλιν ναούμ, όπως τότε ασούμ, κάπως έτσι έχει το έργο και σήμερα, μαντάμ Κικίτσα μου.

Ούτω πώς, βλάμη μου, εν έτει 2021 ξηγιούνται και τα παιδιά, τα εγγόνια, μέρχι και τα δισέγγονα εκείνων των Ελλήνωνε, των τότε λιμοκτονούντων ακροατών. Μετά από έναν ερασιτεχνικά προκατασκευασμένο εμφύλιο, που όχι μόνο θέρισε ανελέητα τη χώρα, αλλά ακόμα και σήμερα το ζήτημα δεν έχει επ' ουδενί θεωρηθεί επί της ουσίας λήξαν και μετά από μια εξίσου ερασιτεχνικά πλασαρισμένη δοσίλογη χούντα, ήτις ξεπούλησε την Κύπρο και μετά από μια γιαλαντζί τετταρακονταετία φούσκας μεταπολίτευσης, ήτις ξεπούλησε την Ελλάδα για μισό κιλό τελεμέ κι ένα τσιμπούκι στα όρθια στις τουαλέτες προποτζίδικου, ούτω πώς, λέγω και το τονίζω ναούμ, κουρνιάζουν γύρω απ' την τηλεόραση φερειπείν σήμερα οι φαμελιές, με κάνα ποπ κορν, με τίποτα πιτόγυρα, με κάναν μπάφο, με άπαντα τα μέλη φέροντα και κινητά ή τάμπλετ, ώστε να ενημερωθούν για τες εξέλιξες, αναφορικά με τον κορονοϊό, την καραντίνα, τα κρούσματα, τους βιασμούς, την εξυγίανση στη Σάπια Λίγδα, πότε θα ξεκουμπιστούν να φύγουν οι Γερμαναράδες ξερωγώ, πότε επιτέλους θα καθαρίσει για πάρτη μας ο ομόδοξος Πούτιν, για την αντίσταση στην ξένη μπότα και τον νεοκατοχικό ζυγό, με ωροσκόπο καρκίνο και τον Ερμή περίδρομο...

--Κύριε Αυτιά! Κύριε Αυτιά! Κύριε Αυτιά! Κύριε Αυτιά! ( στη νιοστή)

Με αγάπη, Αγλέορας