Τρέξε κορόιδο μέρμηγκα

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Τι μαλακία χοντρή να είσαι μυρμήγκι, μέλος ενός υποδειγματικού συνόλου, που δουλεύει στην πένα ρολόι και διδάσκει μπαλίτσα σε κάθε είδος πανίδας, και εκεί που ρολάρει η μάκινα όμορφα κι ωραία και κοιτάς το ρολόι για να σχολάσεις και να πας να ρίξεις κάνα μανίκι στη μυρμηγκίνα και να παίξεις με τα μυρμηγκάκια να ούμ, να σκάει μύτη ο χοντρός γίγαντας με τη σαγγινάρα τη διχαλωτή και τη μάκα στο μεγάλο το δάχτυλο για να ποτίσει τα ζα- ρζαβατικά, αφού πρώτα αμολήσει ροχάλα και σβήσει το τσιγάρο του εντός της τρούπας.

Ανθρώποι και μαλακίες. Χίλιες φορές μπιγκόνια σε παρατημένο μπαλκονάκι επί της Ιπποκράτους, στο ύψος της Σόλωνος ξερωγώ, να αργοσβήνει μόνη δίχως να' χει καμιά συντροφιά, μαυρομάτα. Ή χασαπόσκυλο που νταγκλάρει όλη μέρα φαρδύ πλατύ στο πεζοδρόμιο περιμένοντας τα κόκκαλα και τα ξίγκια απ' τον μακελάρη. Και στη διπλανή μουριά κάτι τζιτζίκια να χουνε στήσει παρτούζα αναμεταξύτωνε και με κάτι ξανθομπάμπουρες, πίνοντας και άδοντας με το χαμόγελο του δζόκερ στη μάπα για το βραχύβιο της υπάρξεως. Τρέξε κορόιδο μέρμηγκα...

Με αγάπη, Αγλέορας