Viral

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Μέρχι πρότινος κι εξ όσων γνωρίζω, σε θεωρητική βάση πάντα, για να βρεθεί κάποιος στο επίκεντρο της επικαιρότητος, έπρεπε πρωτίστως να' χει κάνει κάτι είτε αξιόλογο, ώστε να κινήσει την περιέργεια και το ενδιαφέρον των σχετικών με το αντικείμενο, είτε στυγερό και ειδεχθές, ώστε να ερεθίσει και να προκαλέσει την άοκνη κοινή γνώμη, που παραφυλάει 24/7 πίσω απ' την κλειδαρότρουπα για κάνα πικάντικο χαμπέρι. Και ούτω πώς να μνημονεύεται ο πάσα εις ακόμα κι απ' την θειά Βαλάνταινα την Πρατσαλιάρα, τ' Μήτρρρ' , απ' το εξωτικό Λαμπίρι Ευρυτανίας κι ας μην κατέχει η καημένη να πάρει το μεδέν στο τελέφωνο για να της πουν τα εγγόνια της απ' το Μεσολόγγι τα κάλαντα.

Ξεχάστε όσα ξέρατε, χατζατζάρηδές μου! Κι άκου να μαθαίνεις και τίποτις δηλαδή. Τη σήμερον ναούμ, για να γίνει κανείς viral στις χωματερές του ιντερνέ, αρκεί μια ρατσιστική επίθεση στους Αντετοκούμπρος. Ή μια ανάρτηση στον Ζουκεμβέργιο κατά των ομοφυλοφίλων, ακόμα και μια dack face selfie με ρώγα πυρακτωμένη, σαν κουκουνάρι σε πυρκαϊά να ούμ. Στο πολύ χαλαρό και στο αβαβά, βλάμη μου. Και θα τσιμπήσει μέρχι κι ο κοκοβιός απ' το Τζάντε, μέρχι κι ο σπάρος απ' τη Σκόπελο, η μεταλλαγμένη τσιπούρα Θερμαϊκού και το φαγκρί Ματάλωνε. Απ' το ντιβάνι, ξύνοντας ριπαπά ή σκαλίζοντας το δύσβατο και κακοτράχαλο ρινικό σπήλαιο, απ' την κάθυγρη λεκάνη στο μέρος κατά το λυτρωτικό πρωινό πρώτο σιμοχέ, στις βοϊδάμαξες με εσάνς ξυνορυτομασχαλίλας με ελεεινό πατσουλί απ' το παζάρι στα Οινόφυτα, στην πλατεία με ψωλή ολόρθη ως εύζωνας σε αλλαγή φρουράς ένεκα το σκοφρέ απέναντι που δεν έχει βάλει μπούτι μέσα. Και για να σε γκαβλώσω λίγο μες στο καταχείμωνο, εσένα ρε μάνγκα λέω με τη φράντζα τη γλειμμένη και το σάπιο δόντι όξω στα ζερβά όπως σε τηράω:

Φαντάσου σε καβάλα σε γριά γαϊδάρα μπαρουτοκαπνισμένη βγάζοντας σέλφι με πρωτοετείς δαπίτες και άλλα κνώδαλα, σε απόκοσμο ελληνικό νησάκι αμφισβητούμενο, για να δείξεις στο μεμέτη γείτονα αφενός πως είσαι γνήσιος απόγονος του Ιωάννη του Βατάτζη ή του Κωνσταντίνου του Κατακουζηνού κι αφετέρου για να την πεις στους άσπονδους Ζαίους, που το' χουν βάλει αμέτι μουχαμπέτι να σε φάνε λάχανο στο νουδουφουκίζειν. Και ΑΑ και ΟΟΥΥ! Δέστε μια κοτρώνα στο λαιμό, ρε παρασάνταλα και καμέτε λίγο μπλουμ να δω κάτι...

Με αγάπη, Αγλέορας