Winners have guts
Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
Ένας χρόνος καραντίνες, ένας χρόνος κορονοϊός, μάσκες, αντισηπτικά και το μουνί της Χάιδως ναούμ. Κεράκια σβήσατε, μαντάμ; Α, είσασθε παλαιοημερολογίται. Καλώς. Ένας χρόνος καραντίνα, το λοιπόν, και ένας θεός ξέρει πόσα σπίτια κλείσαν στο μεταξύ, πόσα ραΐσανε, πόσα κηρύχθηκαν μη κατοικήσιμα και πόσα στοκάρανε τα μερεμέτια και την παλεύουνε κακήν κακώς. Όχι λόγω κορονοϊού αποκλειστικά, αλλά λόγω συχνής τριβής των ενοίκωνε. Όθεν, για πρώτη φορά στα χρονικά έτυχε να συνυπάρχουν κατ' ανάγκη και επί μακρόν κι όχι για κάνα δυο τσιγάρα ή κάνα μανίκι στα ογλήγορα ανδρόγυνα, παιδιά, αδέρφια, εγγόνια, ξαδερφογαμπροί, συννυφάδες, μπατζανάκηδοι, γερόντια, μούλικα, σκυλάκια, γατάκια, χαμστεράκια, παπαγαλάκια, ποντίκια, κουνέλια και τα αρχίδια του Καράμπελα ασούμ.
Ψήσε καφέ ναούμ και στα κάνω πενηνταράκια μαθές. Και πού' σαι; Και κάνα λουκουμάκι, να χαρώ εγώ. Η κανονικότητα, που λες, ήτο να βρίσκεται κανείς με τους δικούς του κάνα τρίωρο τη μέρα το όλον, κάνα σαραντάλεπτο με την τσίμπλα στο μάτι το πρωί και "τελείωνε ρε γυναίκα, θα χεστώ ή αυτός ο γαμημένος ο καφές απ' την Κολομβία έρχεται καλέ;", κάνα μισάωρο στο τραπέζι και "γιατί Γιαννάκη κόπηκες στα θρησκευτικά; Κομμένο το τάμπλετ" και το υπόλοιπο είτε στην τηλεόραση, μαλώνοντας για το τηλεκοντρόλ, είτε στους διαδρόμους του σπιτιού παίζοντας τα συγκρουόμενα, με αποκορύφωμα στο στενό πέρασμα της τουαλέτας με κοφτούς, πλην όμως μεστούς διαλόγους του στυλ:
--- "Εεεπ:"
--- "Ωωωπ"
Τώρα με την καραντίνα και τα μαντρώματα γένεται της πουτάνας το μαγκανοπήγαδο. Η έμφυλη βία βαρεί ιστορικά κόκκινα, η ενδοοικογενειακή βία επίσης, οι δικηγόροι τρίβουν τα παπάρια τους και παραγγέλνουν καινούρια σακάκια και πανταλόνες με ζωστήρα πέντε τρούπες βαθύτερα και αρχίζει να λάμπει η αλήθεια. Χίλιες φορές μαναχός σου και ευτυχής παρά με το σκυλολόι και καταθλιπτικός. Όσο πόνο κι αν προκαλέσει, αλλά να θυμάσαι πάντα τι έγραφε στην οθόνη απ' τα ηλεκτρονικά που παίζαμε στα ουφάδικα τα παλιά τα χρόνια, τα ελεύθερα, λίγο πριν το insert coin:
WINNERS HAVE GUTS
Στα παπάρια μας ρε. Έχομε μεσινέζα ναούμ...
Με αγάπη, Αγλέορας