Ξυνελόντι ειπείν

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Πριν κάνα μισαωράκι ξερωγώ έτυχα αυτόπτης μάρτυς της πιο γελοίας τράκας που χω δει έβερ(τ) μεταξυ δυο γυναικών, εδώ, στη γειτονιά του Μονάχου όπου μένω. Ήταν η άλλη η σακαφχιόρα παρκαρισμένη και πα να κάνει αναστροφή (!!!) και έρχεται η άλλη κανονικά στην πορεία της και τηνε στουκάρει σα σε λούνα παρκ. Εντωμεταξύ, πρώτο μάθημα οδήγησης κι ο δέσκαλον σου λέει πως, προτού ξεκινήσει η μαούνα, κοζάρεις εις διπλουν μη νέρχεται κανένας. Ημαρτον και ξαναμανά ημαρτον που λέει κι ο Γεωργίου. Πόρτα οδηγού και φτερό πάπαλα η υπαιτία, μάπα φυσαρμόνικα νη άλλη. Κι εκεί που στρίβω σιγαρέττο ωσάν γύπας πριν το μακελειό και γελάνε και τα μουστάκια μου σε καλικαντζαρέ στάιλ, κατεβαίνει αυτή που δεν έφταιγε και λέω μέσα μου: " τώρα θα της γαμήσει τη μάνα".

Αντ' αυτού κοζάρω χαμογελάκια, ευγένειες εκατέρωθεν και σκάνε στο δίλεπτο κάτι λιμά πολιτσίστεν με γενάκι φρεσκοκουρεμένο με τη μηχανή που σενιάρουν το χορτάρι στο Αλιάνς Αρίνα αλλοδαποί μεθύστακες που ρθανε για δουλειά σερί από κωλομπαρότσαρκα και που πιθανόν να χουνε ρίξει και κανα λερό μανίκι, επί χρήμασι πάντα ασούμ. Δίνονται εξηγήσεις και τα τοιαύτα. Όλα σένια, με ευγένεια και σεβασμό. Έφταιγες, φροϊλάιν; Έφταιξα, χερ πολιτσίστ ναούμ. Θα πλερώσεις τα πάντα. Πλερώνω ασφάλεια, χερ φρίτζη μου. Μη σε μέλει. Καπάκι συνελογίσθην πως αν κάνεις κόπυ πέιστ το ίδιο σκηνικό στην Ελλάδα θα δεις ξύλο και των γονέων, θα ακούσεις χριστοπαναγίες και αγίους, την ύπαρξη των οποίων αγνοούσες παντελώς και θα απολαύσεις τσιγαράκι σέρτικο και καφέ μερακλίδικο ναούμ μέρχις εσχάτων. Ξυνελόντι ειπείν, που θα λεγε κι ο Θουκυδίδης, πώς στο διάλα εχτονώνεται ετούτος δα ο λαός ρε πούστη μου, τελοσπάντων;

Με αγάπη, Αγλέορας