Yolo ρε κοκόνια

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Αλλαγές επί αλλαγών, διαβάζω, λέιντυζ εντ τζέντελμεν και μικρά και άτριχα παιδάκια, έχει βάλει στόχο να εφαρμόσει σταδιακά στο φατσοτέφτερο για μιαν ακόμη φορά ο ευπατρίδης Μάρκος Ροκφελερίδης- Ζουκεμβέργιος. Οργασμός δημιουργικότητας, λέει, στο Πεντάγωνο και φτύσ' τα μπούτια σ' χιαστί. Δηλαδή έχουμε τον κορονοϊό, έχουμε τις καραντίνες, τις χούντες, τις χλιμάρες και τις κακλαμάντζες μας, τις χαρμάνες και τις χυλόπιτές μας, θα χουμε και σένα τώρα, απόγονε των Νεφελίμ, να ανακατεύεις τη φασουλάδα και να χάνουμε το μπούσουλα. Και να ανχώνεται η Σταθούλα απ' το Δίστομο κι ο Αρτέμης απ' το Σουφλί αν θα μπορούν να κάμουν like στο τζαμπαντάν ή αν θα είναι πλερουά ή αν θα μπορούν να φωτογραφίζονται με τα φίλτρα της Σεμίνας της Διγενή ή να πάρουν σακούλες για τη μάπα; Δε γαμιέστε ρε σαχλαμάρες πρωί πρωί;  Έχει πάρει φωτιά η κωλοτρυπίδα μας...

Έχετε παρατηρήσει γύρω σας ότι μεγάλος αριθμός γυναικών αφιερούται τίνγκα στο στρες ψυχή τε και σώμασι [ βάλε και τα φράγκα...] στην ομορφιά και τον καλλωπισμό του προσώπου και του σώματος, με απώτερο στόχο να καταστεί καθημερινή πρόκληση για τον αντρικό πληθυσμό; Κι εσένα τι σε κόφτει, ρε λακαμά Αγλέορα; θα μου πεις. Και δίκιο θα να χεις να ούμ. Στον αντίποδα, μικρός αριθμός γυναικών έχει πλήρη επίγνωση του κάλλους, που πασχίζει να φέρει, και των όποιων συνεπειών του, για τις οποίες έχουν συντεθεί τα μεγαλύτερα άσματα στο οικοσύστημα, βασισμένα πάνω σε λαϊκές δοξασίες, αφηγήσεις πραγματικών γεγονότων και την παράδοση, ξυλλήβδην. Πρόκειται για μία από τις βασικές αιτίες διαφοροποίησης των Γυναικών από τις γκόμινες.

Εν κατακλειτορίδι, γιατί πρέπει να βγάλω και τους γίγαντες απ' το μουσκιό, είναι εκπληκτικό πώς κοσμάκης εδώ μέσα κρέμεται σαν στεμφυλο από τον παροξυσμό και την παπαρδολογία του κάθε χατζηπαπάρογλου, για να διαμορφώσει άποψη και να την αναπαραγάγει στα πέρατα του φεισμπούκ, με απώτερο σκοπό να φανεί ιν και ουααααου και Yolo και LoL, μπας και ρίξει κάνα μανίκι και ξελαμπικάρει. Tι Yolo ρε κοκόνια, ναούμ;, Χίλιες φορές πιγκουίνος στην Αλάσκα ή καμπόιας στη Νεμπράσκα..

Με αγάπη, Αγλέορας