Υπουργείο Α-πολιτισμού

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Ρε σεις Χατζατζάρηδες εκεί στο υπουργείο α-πολιτισμού και στις κατά τόπους εφορίες αρχιδοτήτων να πούμε, όταν βγάζετε - εδώ και χρόνια τώρα- τις γαμημένες τις προκηρύξεις για δίμηνη (sic) σύμβαση ως εργάτες στας ανά την επικράτεια ανασκαφάς, γιατί δεν γράφετε πάνω ρητά "να μην προσέλθει κανείς που να μην έχει προϋπηρεσία"; Δηλαδή να χάνει ο κάθε πικραμένος δυο τρία τουλάχιστον πρωινά απ' τον χρόνο του για να τρέχει σε ΚΕΠ, Δημαρχεία, τσοσμπάδες για επικυρώσεις και τα λοιπά, να' ρχεται στο μπουρδέλο σας, να κάμει αίτηση και την ώρα που την καταθέτει να του λέει η τύπισσα η ανευθυνοϋπεύθυνη: "βλέπω δεν έχετε προϋπηρεσία. Κρίμα! Δεν υπάρχει περίπτωση να σας πάρουμε". Τι προϋπηρεσία να' χω μαντάμ; Ως σκαπανεύς;

Και με τον ίδρωτα να στάζει σαν από χαλασμένη βρύση πάνω στα πανταλόνια σου να τηνε χαζεύεις σαν κοκοβιός και στα πρόθυρα ανευρύσματος να προσπαθείς να της πεις:" Δηλαδή, μαντάμ, με βάλατε να κάνω όλους αυτούς τους τσαμπουκάδες για να μου πείτε εν τέλει πως είμαι κορόιδο και λακαμάς; Και στο φινάλε όλοι αυτοί που θα προσληφθούν γεννηθήκανε με το γκαζμά ανά χείρας; Γράφτε στη γαμημένη την προκήρυξη τι και πώς να μην μπούμε στον κόπο καν. Σιγά τη δουλειά! Για δυο μήνες! Δεν απαιτώ να με πάρετε στη δούλεψή σας! Απαιτώ όμως να μη με κοροϊδεύετε τουλάχιστον. Λίγη μπέσα μαντάμ"

Να είσαι σίγουρος, ρε βλάμη, πως μετά από μια τόσο ξηγημένη τοποθέτηση, θα συγκινηθεί η μαντάμ και θα σε πάρει στη δούλεψή της. Από την πίσω πόρτα. Ως κατοικίδιο ή χειραποσκευή ναούμ. Γιατί εμείς οι Έλληνοι, λέγω, είμεθα οι παγκόσμιοι φαροφύλακες του πολιτισμού, του πολιτισμού, λέγω και εννοώ, ο οποίος πολιτισμός δύναται να είναι εφαρμόσιμος στην καθημερινότητά μας, ειδικά στις όποιες συναναστροφές και τα νταραβέρια μας με τις δημόσιες υπηρεσίες της Κολομβίας των Βαλκανίων, εκεί που αν δεν έχεις φιλήσει κατουρημένες ποδιές και ξερατά παπάδων, δεν έχεις καμιά τύχη στο παιχνίδι της επιβίωσης, εξόν κι είσαι κωλόφαρδος. Σακουλεύεσαι, μόρτη;

Και ούτω πώς αγόρασα από' ναν Τούρκο εδώ παραπέρα έναμισο κιλό σαρδέλες, ενάμισο κιλό γαρίδες, δυο τρεις μπύρες και σας γράφω στα καλαμπαλίκια μου, χίλια πεντακόσσα μίλια αλάργα, απ' το ντιβάνι της ευτοεξορίας μου στις στέππες των Ούννων, ένας ακόμα λακαμάς στο ψηφιδωτό του γαλαξία...

Με αγάπη, Αγλέορας