Ζητείται λεπίς

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Μποθέσωμεν ψαρεύεις στον ωκεανό με μια βαρκούλα ψαριανή, μια νύχτα με σορόκο και μετά από τρεις ώρες ντάγκλας πιάνεις ένα ψαράκι. Το βαφτίζεις αβλεπί ως το πιο καλό ψάρι στον κόσμο ρε μάνγκα; Ακόμα κι αν πιάσεις πολλά ίδια ψάρια, ακόμα κι αν τα κάνεις κακαβιά και τα χλαπακιάσεις, είτε τα ψήσεις στη σχάρα και πέσει χαλάζι από λεμονάκι μυρωδάτο και γλείφεις το κωλοδάχτυλο και γουστάρεις, είναι μαλακία να θεωρήσεις το είδος ως κορυφαίο, εφόσον δεν έχεις πιάσει ούλα τα ψαράκια του ωκεανού κι ως εκ τούτου δεν τα χεις ψήσει ή τηγανίσει ή δεν ξέρω γω τι άλλο, ώστε να χεις εμπεριστατωμένη άποψη. Ναι;

Ομοίως και κατ' αναλογίαν, τώρα, στον ωκεανό του ιντερνέ, δύνασαι να ασπαστείς οιονδήποτε βίντεο, που με αλεπουδίσια επίκληση στο συναίσθημα, σου υπαγορεύει την αφύπνιση, την αλήθεια, τον ένα και μοναδικό δρόμο; Ακόμα κι αν κοζάρεις, μαντάμ, χίλια βίντεο της ιδίας πάστας, δεν στέκει -ωρέ πεζεβένγκη- αφού δεν έχεις ιδεί ούλα τα διαθέσιμα βίντεο με ούλες τες άποψες, συγκλίνουσες και αποκλίνουσες και συγκρουόμενες.

Και δε σου φτάνουν δέκα ζωές, χατζατζάρη μου, όχι για να τελέψεις, αλλά για να προσεγγίσεις τη μέση. Σακουλεύεσαι ναούμ; Η απλή λογική το λέει, όχι ο μαλάκας ο Αγλέορας. Στην ταμπακέρα τώρα: σε μια εποχή σχιζοπαράκρουσης και ακραιφνούς παροξυσμού, όπου διαλύεται το σαθρό για να αναγεννηθεί κάτι καινούριο, όχι απαραίτητα καλύτερο, ο πάσα εις σε τούτη τη ζήση ζητάει απεγνωσμένα μια " αλήθεια" να χουχουλιάσει και να τσολιαστεί με τη φλοκάτη, όπως το έμβρυο στη μήτρα. Μια αλήθεια στα μέτρα του, για να την παλέψει. Στα παπάργια του αν στέκει κι αν δεν στέκει.

Ζητείται λεπίς..

Με αγάπη, Αγλέορας